Suriname in 10 dagen

Afgelopen anderhalve week heb ik vrij gekregen van stage. Twee weken vrij in Suriname, lekker relaxen en een beetje bijkomen en genieten van het zonnetje zal je misschien verwachten. Maar nee, dit zat er voor mij niet in want dinsdag 18 februari kwam een groepje Nederlanders mij opzoeken, mijn vader, moeder, broertje, tante, en twee vrienden van mijn ouders. Dinsdag 18 november kwamen ze ’s avonds aan en gister, zaterdag 1 maart vlogen ze weer terug. 10 volle dagen en een avondje en ochtendje. Suriname is zo een groot en gevarieerd land, je kan niet heel Suriname laten zien in 10 dagen, maar we zijn lekker opgeschoten!

Het begon dus dinsdag dat ze aankwamen. Ik had een busje geregeld die ze op kwam halen en ze dachten dat ik in het huis op ze zou wachten, maar als kleine verrassing was ik meegereden met het busje en stond op het vliegveld op ze te wachten. Heerlijk om ze na ruim drie maanden weer te zien! Ze hadden een huis gehuurd in Noord waar we meteen naar toe reden. Mooi groot huis in een rustige buurt, de eerste meevaller. De eerste nacht bleef ik bij hun slapen omdat mijn ouders en broertje de volgende ochtend mee zouden gaan naar een dagopening van mijn stage.

Het was heel leuk om ze die woensdag mee te nemen naar de dagopening. Zo maakte ze kennis met iedereen en kregen ze meteen een goed beeld van de organisatie. Na de dagopening hebben we bij mijn lievelings broodjes zaak broodjes pom gehaald en zijn we naar mijn huis gegaan. Daar ontmoetten we de rest. Die eerste dag heb ik ze Paramaribo laten zien. Ben langs mijn oude huis gegaan en heb ze voorgesteld aan mijn vorige huiseigenaar, lekker geluncht bij Zus & Zo en zijn we ge-eindigd bij de waterkant om een Djogo’tje te drinken. Ik had een lange lijst gemaakt met waar we deze dagen allemaal moesten gaan eten en als eerst kwam Gadri aan de beurt. Ik vind dat Gadri een goed beeld geeft van Suriname, je kan er heerlijk eten en het zijn flinke porties maar je zit wel op plastic stoeltjes. Het leuke bij Gadri is dat de locatie wel heel mooi is, je zit dan wel op die plastic stoeltjes maar buiten aan de rivier met een mooi uitzicht. Een geslaagde eerste dag! Vroeg naar bed want de volgende dag hadden we een drukke dag voor de boeg.

Want die donderdag gingen we op trip. We hadden donderdag ochtend een auto gehuurd en reden naar Stone Island. Stone Island is een schiereiland aan het Brokopondomeer. Ik ben hier een keer eerder geweest voor een middagje en vond het zo mooi, dat ik er zeker een keer terug wilde komen voor een overnachting. De rit naar Stone Island verliep goed, het links rijden ging mijn vader goed af en het viel hem vooral op hoe sociaal mensen hier zijn in het verkeer. Grappig om te zien dat dit soort dingen die voor mij al zo normaal geworden zijn hun zo opvielen. Bij Stone Island hadden we prachtig weer, lekker gerelaxt en gezwommen en ik had een grote Pompelmoes meegenomen (heerlijk Surinaams fruit) die ze heerlijk vonden. Die nacht regende het heel erg. Geen probleem want we lagen droog maar ik maakte me een beetje zorgen om de volgende dag. We zouden de volgende morgen vroeg naar Brownsberg vertrekken maar daarvoor moesten we een steile berg omhoog rijden. Bijna elke Surinamer die je vertel dat je zelf naar Brownsberg wilt rijden verklaart je voor gek, veelste gevaarlijk en vooral als het geregend heeft echt niet doen. Ik ben een keer eerder zelf die berg opgereden maar dat was goed te doen, maaar toen had het niet geregend. Nu begon ik me een beetje zorgen te maken. Ik die morgen vroeg meteen de eigenaar van Brownsberg bellen en die zei dat het goed te doen was en we ons niet zo druk moesten maken. Prima, wij weer met ze zevenen het busje in en die berg op. De weg de berg op ging niet van zelf, met verdere details zal ik jullie niet vermoeien maar we zijn er aangekomen. Bij Brownsberg aangekomen kon je verschillende routes maken. Je kan naar watervallen lopen, of de lange route naar de kreek volgen. De vorige keer dat ik er was, ben ik naar twee watervallen gelopen maar hadden we niet genoeg tijd om ook naar de kreek te lopen. Dit keer wilde ik naar de kreek, en op twee na ging de rest met me mee. Naar beneden was een mooie wandeling, sommige stukken waren wat moeilijker omdat er een boom op het ‘pad’ gevallen was en je verder moest zoeken hoe je moest maar goed te doen. Beneden heerlijk gezwommen in de kreek en toen moesten we weer terug naar boven. Die tocht hadden we een beetje onderschat en was erg zwaar. Maar we zijn weer met ze alle boven gekomen en het was de inspanning zeker waard! Aan het eind van de middag weer terug naar de stad gereden, de eerste trip was geslaagd, yes het was helemaal volgens plan gelopen en ze vonden het allemaal geweldig, een hele opluchting.

Zaterdag ochtend de auto ingeleverd en vervolgens fietsen gehuurd. Naar Leonsberg gefietst en daar met bootjes de rivier over gestoken naar Nieuw Amsterdam. Daar bij een klein tentje aan de weg heerlijke nasi met kip gegeten en door naar Fort Nieuw Amsterdam. Fort Nieuw Amsterdam is een openluchtmuseum en met het mooie weer hebben we daar lekker rondgelopen. Vervolgens de fietsen weer gepakt en de rivier weer overgestoken om terug naar de stad te gaan want ik had natuurlijk ook alweer een plan waar we moesten eten. Die avond hebben we gegeten bij een Indiaas restaurant waarvan ik de naam vergeten ben, Masada dacht ik? Ik ben daar een keer eerder geweest en het leuke is dat je je eten in schaaltjes krijgt en dan zelf op moet scheppen, dus wij alle 7 een ander gerecht besteld en lekker van elkaar meegegeten. Leuke bediening, een mooie locatie en heerlijk eten, weer een top avond.
Als ik zo door ga wordt dit een lang blog, ik ga proberen er wat sneller door heen te gaan.

Zondag ochtend gingen we met onderzoekers mee de rivier op in een boot om dolfijnen te spotten. Deze onderzoekers doen onderzoek naar de dolfijnen in de rivier en nemen mensen tegen een kleine betaling mee om hun onderzoek te financieren. Er werd heel veel verteld over de dolfijnen en we hebben heel veel dolfijnen van heel dichtbij gezien! Ook zijn we nog naar een eilandje genaamd Braamspunt geweest en hebben daar even aangelegd. Die middag lekker geluncht bij Zus & Zo en daarna naar de Waterkant om daar nog een Djogo’tje te drinken en de laatste plannen te maken voor de trip van maandag. Bij de waterkant hebben we ook meteen lekker gegeten. Daarna gingen we door naar ’t Vat waar een feestje was van mijn Salsadansen.

Maandag ochtend weer naar de auto verhuur want we gingen naar Palulukamp. Palulukamp wordt een camping genoemd, maar is niet te vergelijken met de campings die wij in Europa gewend zijn. Ten eerste omdat je Palulukamp af huurt, en je het dus helemaal voor je zelf hebt. Het is een open plek in de jungle waar drie grote hutten staan. Een slaaphut, een keukenhut en een relaxhut. Verder heb je een mooie kreek waar je kan zwemmen en kan je de jungle in voor mooie wandelingen. Weer een trip die ze allemaal geweldig vonden en wat allemaal goed verliep, en dus weer een grote opluchting voor mij dat mijn ‘plannetje’ weer goed verlopen was.

Dinsdag middag reden we terug naar de stad en reden we langs de vlintertuin in Lelydorp. Ik hoorde van veel mensen dat de vlindertuin heel erg mooi is, maar zelf kon ik me dat moeilijk voorstellen. Maar nu we er toch langsreden konden we net zo goed even naar binnen gaan. Het viel me heel erg mee en was eigenlijk wel heel leuk om geweest te zijn. Terug in de stad nog een Djogo’tje gedronken bij de waterkant, en door naar Jiji’s om lekker te eten en te genieten van het mooie uitzicht.

Woensdag hadden we de huurauto nog thuis staan en we besloten hem nog voor een dagje te verlengen en naar Groningen te gaan. Groningen is de hoofdstad van het district Saramacca en maar een uurtje rijden van af de stad. Groningen was niet bijzonder mooi of indrukwekkend maar heel leuk om een ochtendje rond te lopen en natuurlijk wat te eten. ’s Middags weer terug naar de stad gereden en de auto ingeleverd. Langs een van de grootste souvenirshops in Paramaribo gegaan, Readytex, en nog een beetje rondgelopen door de stad. Aan het eind van de middag voor de verandering een keer een Djogo’tje gedronken bij de Waterkant. Die avond hebben we gegeten bij Baka Foto een heel mooi restaurant in Fort Zeelandia. Baka Foto was een stuk Sjieker dan de meeste restaurants in Suriname en ook wat prijziger maar wat hebben we lekker gegeten en een heerlijke avond gehad.

Donderdag ochtend zijn we naar Fort Zeelandia geweest. Bij Fort Zeelandia was er een tentoonstelling over een gezonken slavenschip. Meer dan 600 slaven aan schip, de bemanning kwam er achter dat het schip ging zinken en wat deden ze? Ze timmerde de luiken dicht omdat ze bang waren dat de slaven in opstand kwamen. Meer dan 600 slaven verdronken. Dit werd niet gezien als massamoord maar als een bedrijfsongevalletje, een ongelukje wat heel erg veel geld gekost heeft. Verschrikkelijk, ik kan er niet bij hoe mensen zo kunnen denken. De slaven werden niet als mensen gezien maar gewoon als dieren, nee als nog minder dan dieren. Een heftig ochtendje. Voor die middag hadden we nog geen plannen, maar daar kwam snel verandering in. In Paramaribo is er een dierentuin, ik ga daar vaak rennen en ren dan om de dierentuin heen dus ik had het idee dat het niet veel voorstelde. Toch had ik van meerdere mensen gehoord dat het best leuk is om heen te gaan. Natuurlijk, het is geen Artis maar toch wel de moeite waard. Wij weer met ze zevenen in een mini taxi busje gepropt en op naar de Paramaribo Zoo. Dit bleek leuker dan verwacht. Verschillende mooie dieren gezien en het leuke was dat we helemaal alleen waren in de dierentuin. Na dit bezoekje aan de dierentuin zijn we Roti gaan eten bij Rita’s Rotishop (mijn favoriet). Heerlijke Roti gegeten en daarna door naar de Waterkant voor een Djogo’tje. Die avond zijn we naar Blauwgrond gegaan. Blauwgrond is een straat in Noord waar allemaal Javaanse eethuisjes zijn, Warungs. Blauwgrond staat bekend om het lekkere goedkope eten en de ongedwongen sfeer. Heel veel trek hadden we niet meer maar ik moest ze echt nog een keer meenemen naar Blauwgrond, want je kan niet in Suriname geweest zijn zonder daar gegeten te hebben en dit is een hele goeie beslissing geweest. Weer heerlijk gegeten en een hele gezellige avond gehad.

En toen was het alweer vrijdag, onze laatste volle dag. Deze dag hadden we een boottocht langs de plantages op de planning staan. Onze bootsman was een hele aardige man die heel veel wist te vertellen. De bootsman stelde ’s ochtends voor om eerst even langs de vissers te varen, daar komen vaak dolfijnen op af en het was goed dolfijnen weer (haha wat dat dan ook mag betekenen). En jawel, een hele groep dolfijnen rond de boot, bijzondere ervaring! Vervolgens naar de plantage Rust en Werk gevaren. Daar liepen we langs een bewoner waarmee we aan de praat raakte, deze man had in zijn tuin een paar grote schildpadden en kleine kaaimannen. En voor we het wisten had hij een elastiekje om de kaaiman zijn bek gedaan en hadden we een kaaiman in onze hand. Bij rust en werk mochten we op een grote kar achter een tractor en hebben we een stuk over de plantages heen gereden. Leuk om te zien hoe die plantages er nu uit zien. Vervolgens met de boot door naar Frederiksdorp. Daar waren we verbaasd over hoe mooi het er daar uit zag. Prachtig onderhouden huizen en tuinen, een groot verschil met veel andere Surinaamse dorpjes! Daar heerlijke garnalen gegeten en vervolgens weer terug naar de stad. Daar voor de verandering weer een Djogo’tje gedronken aan de waterkant. Als afsluiter gingen we weer eten bij Masada waar we de eerste zaterdag ook gegeten hebben, dit was ons zo goed bevallen dat we het een mooie afsluiter vonden. En jawel, weer heerlijk gegeten en een top laatste avond gehad.

Gister om half 3 ’s middags werden ze opgehaald door een busje om naar het vliegveld te gaan. Daarvoor nog een heerlijke afscheidslunch bij Zus & Zo en ze daarna uitgezwaaid met een lach en een traan.
Ik vond het een voorrecht om deze groep mijn leven hier te mogen laten zien en zo veel leuke dingen met ze te doen. Zoals de eigenaar van Palulukamp al zei: ‘Natuurlijk is het leuk om op zo’n mooie plekken te komen, maar weet je wat pas echt speciaal is, dat je hier bent met je familie.’ Dank jullie wel voor deze mooie weken!

En nu mijn eigen leven hier weer oppakken en genieten van mijn laatste twee maanden. Morgen begint het Kinderboeken Festival Paramaribi en dat beloven zes hele drukke dagen te worden. Het weekend daar op ga ik misschien met een groep meiden die ik via meiden van mijn stage ken naar Galibi en Frans Guyana wat een bijzondere trip schijnt waar ik heel veel zin in heb. Genoeg leuke dingen om naar uit te kijken.